Passacik błyskawicznie uznał nowy dom za swój i zawojował całą rodzinę. Był psem – domatorem, dom, ogródek – to był Jego żywioł. Żeglarstwa nie pokochał, chociaż ulubionym miejscem na jachcie była zejściówka i… bycie „żywym galionem”, wzbudzając tym powszechne zainteresowanie… Jednak woda wszelaka bardzo Go intrygowała. Podlewanie ogródka? O, nie! Bawimy się wodą! Łapanie wody – wspaniała zabawa! A śnieg? Jeszcze fajniejszy!

Pogodny charakter, ufność, niespożyte chęci do zabaw i przyjazny stosunek do ludzi i innych piesków (kotków też, byle nie we własnym ogródku) – to były Jego cechy.

A cała reszta Passatka jest w nas… Jest już na zawsze w naszych sercach i wspomnieniach, no i na setkach zdjęć!

I jedno wiemy na pewno – teraz hasa sobie wesoło z Minnie, Kropką, Gastonkiem i z innymi psiulkami, z bujanego fotela obserwuje ich kocurka Sissi… A kiedyś przyjdzie taki dzień, w którym znów stanie przednimi łapkami na fotelu, patrząc, jak nadchodzę…