Speed był z nami 11 lat. Dopóki nie dopadła go cukrzyca był wesołym, pogodnym, szalonym psem, lubiał zabawy, a
najbardziej chyba wygrzewanie się w łóżku. Zawsze zajmował miejsce na poduszce, a my się śmieliśmy że nasze miejsce pod
wersalką. Ostanie 2 miesiace były to ciągłe pomiary cukru, kroplówki i inne badania. Kiedy zrobiło się znowu źle,
poszliśmy na kolejną kroplówkę – ona już nie pomogła. Następnego dnia stwierdziliśmy, że tak będzie lepiej dla nas i dla
Niego. Uspaliśmy naszego rudego ukochanego Skarba. Nigdy nie zapomnę momentu kiedy przestało mu bić serduszko ;((
Mamy nadzieje że jest mu tam dobrze. [*]