Snoopy

To wspaniałe stworzonko zajmowało w moim sercu wiele miejsca. Przeżywaliœmy razem różne historie, wzloty i upadki.
Myszorek zwał się Snoopy. Był łaciaty jak krówka i mimo małego serca kochał o wiele bardziej.

30.11.2007r. stracił jedno oczko. Płakałam, myœlałam o uœpieniu. Pojechaliœmy do weterynarza. Kupiłam krople do oczu.
Po 2 dniach oko dosłownie wisiało mu na żyłce. Po tygodniu wyrwał sobie. Krwawił. Stracił dużo krwi.
Lecz mimo tego dalej żył: jadł, pił, spał i biegał w kołowrotku.
Wyjechałam… i mnie opuœcił. Opieke miał dobrš. Odszedł może dlatego, że już nie zakraplałam mu oczka? Może…
Przez ten tydzień nic nie jadł. Wychudł bardzo. Aż w nocy 21 grudnia zasnšł i się nie obudził.
Przyjechałam i go zobaczyłam zimnego i sztywnego. Ogon czerwony, koœci wystajšce. Wzięłam go na ręke i pogłaskałam.
Moje łzy na niego kapały. Zakopałam go dziœ, czyli 29.12.2007r. Nigdy o nim nie zapomnę.

Bardzo Cię kocham Snoopy! Ten rok jest dla mnie okropny! Kolejna œmierć, kolejne cierpienie!
Snoopy leży sobie spokojnie obok Dżesiki.