 
|
| Kaja |
|
Wzięliśmy Cię ze schroniska jako małą trzymiesięczną suńkę zupełnie przypadkowo. To był impuls, jakaś więź, która wtedy się miedzy nami zawiązała. Twoje oczka wpatrzone w nas, takie smutne za kratami boksu, w którym byłaś. I nasze spojrzenie najpierw na Ciebie, potem na siebie nawzajem. Tak – już wiedzieliśmy, ze Cię stamtąd zabieramy. Bez wahania, bez pytań, bez zastanawiania się, czy damy radę Cię wychować i dbać o Ciebie. Odeszłaś nagle 8 marca 2011 w naszym mieszkaniu, w zaledwie dwie godziny , kiedy nie było nas w domu. Dałaś nam 14 lat Tęsknimy!!! |
|
Ola z Rafałem |