|
Mezzo |
|
Nazywał się Mezzo. Był maluteńkim chomiczkiem, który zawsze był w ruchu. Ze wszystkich chomiczków spośród tych, które hodowaliśmy w domu, Mezzo zawsze był pełen życia: szalony, zwariowany i kochany. Był z nami tylko niespełna pół roku, w czasie którego wiele razy starał się uciekać. Jak przychodziliśmy do domu to zawsze słychać było jego karuzelkę.
5 września przyszliśmy do domu, ale nie słyszeliśmy karuzelki od Mezza. Nasz kochany chomiczek siedział z zamkniętymi oczkami w miseczce z wodą, ledwo oddychając. Zawieźlismy go do weterynarza… Bolał go brzuszek i na nic byłoby leczenie. Był w bardzo kiepskim stanie… Weterynarz skrócił jego cierpienie, gdyż bardzo sie męczył, łapiąc ostatkiem sił oddech. Nawet oczek nie otworzył kiedy trzymałam go na rękach i jechalismy do weterynarza… Zabraliśmy w pudełeczku jego ukochane ciałko, tak zimne i sztywne, że aż sprawdzałam czy to na pewno nasz Mezzo, kochany, szalony, nie dający się złapać… Ale niestety to był on… Biedne małe bezwładne ciałko… Bardzo cierpimy po stracie Mezza i choć mamy jeszcze chomiczki w domu to i tak Mezzo był tym pierwszym, najbardziej kochanym zwierzątkiem… |
| Kitiara ( saga.shira@buziaczek.pl ) |